I poprzez trudy do gwiazd, (Trudy do gwiazd)
Poprzez życie z plecakiem,
Z uśmiechem na twarzy,
I krzyżem na piersi.
Patrząc w gwiazdy człowiek odchodzi daleko,
Patrzy w przeszłość, głową w błękicie.
A nie tak dawno, na to samo niebo,
Patrzyli druhowie, ruszając w bój.
Za Polskę, za Honor, za Ciebie i mnie,
Za Polskość, za wolność, oddali życie
Byś teraz gdy przy ognisku harcerzy brać
Mógł spojrzeć w niebo, i krzyknąć, do gwiazd!
Najpierw strzał później krzyk, i cisza,
Ciało pada na glebę, krzyż uderza o ziemię.
Przyjaciel z drużyny już nie oddycha,
rzucony w wielkiej wojny wir, jak na szaniec kamienie.
Pamiętajmy o poległych, którzy w Polski padli imie,
O tych gwiazdach rzuconych na granatowe niebo,
Niech ich światło nas prowadzi, niech nigdy nie zaginie,
Bo dla naszego życia, ich życie poległo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz